Υποστηρίζουμε ζώα που μας υποστηρίζουν Ι

Εγκαινιάζουμε τις καταγραφές στο παρόν ιστολόγιο για το διδακτικό έτος 2025-26 με μια ανάρτηση αναφορά στις Δράσεις Ενεργού Πολίτη που αγαπώ πολύ. Εμπνευσμένη από τη δράση "Υποστηρίζουμε τα ζώα που μας υποστηρίζουν" είναι η πρώτη Δράση Ενεργού Πολίτη που θα υλοποιήσουμε φέτος. 

Η συζήτηση ξεκίνησε τέλη Σεπτεμβρίου, στο πλαίσιο της Μελέτης Περιβάλλοντος, αφορμώντας από την ερώτηση: "Τα ζώα έχουν θέση στο σχολείο;".  

 

 

Οι απαντήσεις ήταν ενδιαφέρουσες... 

 

Αμέσως μετά πρόβαλα την ιστορία της Sugar, του πρώτου σκύλου ανίχνευσης υπογλυκαιμίας (Diabetic Alert Dog) στη χώρα μας. Στο βίντεο ο... μπαμπάς της Sugar και εκπαιδευτής σκύλων, ο κ. Βασίλης Μπορομπόκας, εξηγούσε με απλά λόγια τη δουλειά του με το σκυλί και πώς αυτό το σκυλί υποστηρίζει τη Σοφία Κατσάτου, τη... μαμά της και σύζυγο του Βασίλη.

 

 

 

 

 

Στο τέλος του βίντεο ρώτησα αν ένα τέτοιο σκυλί θα είχε θέση στο σχολείο. Η απάντηση ήταν και πάλι αρνητική, οπότε συνέχισα με το επόμενο βίντεο, που παρουσίαζε έναν σκύλο βοηθό ναυαγοσώστη, τη Νάλα. 

 

  

 

 

 

Στο τέλος του βίντεο έκανα την ίδια ερώτηση: Ένας τέτοιος σκύλος έχει θέση στο σχολείο; Η απάντηση ήταν και πάλι όχι. 

Προχώρησα με την προβολή ενός ακόμα βίντεο, της μικρού μήκους ταινίας Pip.  

Επανέλαβα την ερώτηση: Ένας τέτοιος σκύλος θα είχε θέση στο σχολείο; Στις αρνητικές απαντήσεις αυτή τη φορά ακούστηκε και κάποιο "ναι"...

Μάλιστα. Τότε, την επόμενη φορά, θα το πάω πιο κοντά στη δική τους καθημερινότητα, σκέφτηκα. 

Κι έτσι, την επόμενη εβδομάδα, ο δικός μου σκύλος βοηθός στην τάξη, έφερε ένα βιβλίο για ανάγνωση. 

"Γιατί δεν έχω κέφια;" της Charlotte Zolotow, από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος. 
 

 

 "Ένα σκυλάκι θα μπορούσε να γίνει σκύλος βοηθός και να μας προσφέρει χαρά!" είπαν... Επιτέλους, κάτι αρχίζει να γίνεται, σκέφτηκα. Θα συνεχίσω βιβλιοαναγνωστικά με επίκληση στο συναίσθημά τους και την επόμενη φορά! 

 Γι' αυτό, την επόμενη φορά, ο σκύλος βοηθός μου έφερε στην τάξη άλλο ένα βιβλίο για ανάγνωση. Το "Ένας γενναίος σκύλος", της Λιάνας Δενεζάκη, από τις εκδόσεις Κίτρινο Πατίνι. 

Τώρα ήταν πιο υποψιασμένοι όλοι... 

 

Μέρες μετά επανέφερα τη συζήτηση στους σκύλους βοηθούς και ρώτησα: "Θα μπορούσαν να γίνουν βοηθοί κι άλλα ζώα;". Πάλι δύσκολα έβαλα... Έτσι μίλησα για ορατή και αόρατη αναπηρία, καθώς και για τη θεραπευτική ιππασία. 

Στη συνέχεια θα επιστρέψουμε στους σκύλους βοηθούς. Μείνετε συντονισμένοι. 😉