 |
| Τα λουλουδάκια του Γ1 και η κα Χριστίνα αποχαιρετώντας τα Βιβλία σε Ρόδες |
Όσο διαβάζαμε τα βιβλία που εξυμνούσαν, με διάφορους τρόπους, τη φιλία, ζωγραφίζαμε τους ήρωές τους με σκοπό να δημιουργήσουμε ένα κολάζ.
Χθες ολοκληρώθηκε κι αυτό και σήμερα μοιραζόμαστε μερικά στιγμιότυπα μαζί σας!
Αγαπημένα μας Βιβλία σε Ρόδες... εις το επανιδείν!
Καθώς ετοιμαζόμαστε να αποχαιρετίσουμε τη βαλίτσα "Εγώ κι οι φίλοι μου" των Βιβλίων σε Ρόδες, την οποία φιλοξενούμε εδώ και έναν μήνα, κερνάμε ένα Σκεψεδάκι του Δημήτρη Γραμμένου με τίτλο "Φίλοι, φίλοι".
Την 5η ώρα της δραστηριότητας αυτής αφιερώσαμε στους σκύλους βοηθούς και συγκεκριμένα στα ου προσφέρουν από το 2012 συνεδρίες χαράς σε άτομα με αναπηρίες.
Τα Therapy dogs δε δουλεύουν μόνα τους! Δουλεύουν με τους κηδεμόνες τους προσφέροντας εθελοντικά τον χρόνο, τη βοήθεια και τη θετική τους διάθεση σε άτομα με αναπηρίες.
Και η ερώτηση που τέθηκε ήταν η εξής: "Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε, άραγε, εμείς;". Οι απαντήσεις καταγράφηκαν σε έναν νοητικό χάρτη με την υποστήριξη του spider scribe.
Παιδιά, μήπως ξέρετε να μου πείτε τι σημαίνει "Σκεψεδάκι"; Τι είναι; Και από ποιες λέξεις λέτε να προήλθε αυτή η λέξη που ακούγεται σύνθετη;
Όμως σήμερα, ας μη γράφω με μαρκαδόρο στον πίνακα. Θα σας δείξω ένα λογισμικό που δημιουργεί ψηφιακούς πίνακες ανακοινώσεων, σαν αυτούς που έχουμε στην τάξη. Μόνο που τα χαρτάκια θα είναι ψηφιακά και θα μπορούμε όλοι να τα διαβάσουμε, ακόμα εκτός αίθουσας. Λοιπόν, θα αξιοποιήσουμε το lino και θα δημιουργήσουμε έναν νέο καμβά που θα τον ονομάσουμε "Σκεψεδάκια". Για πείτε από πού νομίζετε πως θα γίνει αυτή η δημιουργία...
Και τώρα πάρτε το ασύρματο ποντίκι και "τραβήξτε" μόνοι σας "χαρτάκι". Θα γράφω εγώ για συντομία, αλλά θα το αναρτάτε εσείς στον καμβά μας.
Πάμε τώρα να δούμε τι είναι τα Σκεψεδάκια και πώς τα έμαθα εγώ.
"Το Σκεψεδάκι είναι μια σύνθετη λέξη, η οποία προέρχεται από τις λέξεις «σκέψη» και «μεζεδάκι». Είναι μια μικρή νοητική μπουκίτσα που έχει ως στόχο να ανοίξει την όρεξη για δημιουργική σκέψη, χωρίς όμως να κάνει αυτόν που την καταναλώνει να μπουχτίσει.
Τα Σκεψεδάκια συνδυάζουν τη Δημιουργικότητα με τη Διασκέδαση και εξασκούν ποικίλες πτυχές της Δημιουργικής Σκέψης (φαντασία, ανοιχτομυαλιά, εφευρετικότητα, αντισυμβατικότητα, κ.α.). Σκέφτομαι δημιουργικά σημαίνει δημιουργώ τις δικές μου ιδέες και δεν αναπαράγω κάτι που ήδη ξέρω ή έχω δει ή ακούσει κάπου."
Αυτά λέει ο Δημήτρης Γραμμένος, Κύριος Ερευνητής του ΙΤΕ, για τη δημιουργία του, τα Σκεψεδάκια. Εγώ μπορώ να πω ότι, όσες φορές -και είναι πολλές αυτές οι φορές- έχω... κεράσει Σκεψεδάκια στις τάξεις μου έχω δει μπροστά μου βλέμματα να πυρπολούνται και έχει επικρατήσει δημιουργικός ενθουσιασμός!
Για σήμερα θα κεράσω... Γιορτόσημα!
Πέρασαν σχεδόν 50 χρόνια, για την ακρίβεια πέρασαν 52 ολόκληρα χρόνια από τα γεγονότα του Πολυτεχνείου το 1973. Κάθε χρόνο στις 17 Νοεμβρίου θυμόμαστε εκείνες τις μέρες, τότε που οι φοιτητές ύψωσαν τη φωνή τους για τη δημοκρατία και την ελευθερία.
Εκείνη την εποχή στην Ελλάδα υπήρχε δικτατορία, δηλαδή μια κυβέρνηση που
δεν άφηνε τους ανθρώπους να μιλούν ελεύθερα ή να αποφασίζουν για τη ζωή
τους. Οι φοιτητές στο Πολυτεχνείο είπαν «Όχι!» στην αδικία και ζήτησαν
έναν κόσμο με σεβασμό, δικαιώματα και ελευθερία για όλους.
Η νύχτα της 17ης Νοεμβρίου ήταν δύσκολη και επικίνδυνη, όμως το μήνυμα των φοιτητών έμεινε ζωντανό. Γι’ αυτό τη μέρα αυτή την τιμάμε κάθε χρόνο στα σχολεία.
Σήμερα θα σταθούμε σε έναν ξεχωριστό αγωνιστή εκείνης της εποχής: τον Σπύρο Μουστακλή.
Ήταν αξιωματικός του στρατού και πίστευε βαθιά στη δημοκρατία. Αντιστάθηκε στη δικτατορία και για αυτό συνελήφθη και βασανίστηκε. Παρά τα σκληρά βασανιστήρια, δε μίλησε ποτέ και δεν πρόδωσε κανέναν. Από αυτά τα βασανιστήρια έχασε τη φωνή του και δυσκολεύτηκε να κινείται, όμως η δύναμη, το θάρρος και η αξιοπρέπειά του έμειναν παράδειγμα για όλους.
Όσοι θέλουν μπορούν να γνωρίσουν καλύτερα τη ζωή του μέσα από το Αρχείο της ΕΡΤ, όπου υπάρχουν ντοκιμαντέρ και συνεντεύξεις που παρουσιάζουν τον αγώνα του.
Στην πόλη μας υπάρχει ένα δημοτικό σχολείο που τιμά τον Σπύρο Μουστακλή και φέρει το όνομά του:
43ο Δημοτικό Σχολείο Ηρακλείου «Σπύρος Μουστακλής». Το όνομα αυτό θυμίζει κάθε μέρα σε μαθητές και δασκάλους πόσο σημαντικές είναι η δημοκρατία, η ελευθερία και η αντίσταση στο άδικο. Μάλιστα τον χώρο υπάρχει και ένα μουσείο αφιερωμένο στον ήρωα, στημένο από τα ίδια τα παιδιά του σχολείου.
-Κυρία, έφερα αυτά τα βιβλία που είχα για τον Ηρακλή.
-Κυρία, έφερα κι εγώ!
-Πολύ ωραία. Για βρείτε και δείξτε μας την εικονογράφηση κάθε βιβλίου για τους άθλους που θα πούμε σήμερα... Για να ρίξουμε μια ματιά και στον διαδραστικό ψηφιακό χάρτη... Να κατέβουμε λίγο στη Λέρνη; Για πάρτε το street view... Υπάρχει όντως λίμνη; Και τι καταστροφές, θεωρείτε, ότι έκανε αυτό το φοβερό νερόφιδο; Για δείτε τώρα πώς το απεικονίζουν οι διαφορετικοί εικονογράφοι... Για δείτε πώς το απεικόνιζαν και οι αρχαίοι Έλληνες στο ερυθρόμορφο αγγείο που φαίνεται στο βιβλίο της Ιστορίας...
-Για εντοπίστε, παρακαλώ, την εικονογράφηση του άθλου που αφηγείται η συμμαθήτριά σας...
-Τα βιβλία λέω να τα κρατήσουμε για να δούμε τις εικόνες και για τους άλλους άθλους. Τι λέτε;
-Ναι! Να δείξουν άλλοι την επόμενη φορά;
-Φυσικά!
Και κάπως έτσι καλλιεργείται και ενισχύεται η αγάπη για την ανάγνωση εξωσχολικών βιβλίων.
Περιηγηθείτε στους τόπους όπου, σύμφωνα με τη μυθολογία, ο Ηρακλής πραγματοποίησε τους δώδεκα άθλους του. Κάθε «πινεζούλα» του χάρτη αντιστοιχεί σε έναν άθλο, με μια σύντομη περιγραφή και τη γεωγραφική του θέση.
📍 Δείτε τον χάρτη εδώ:
Άνοιγμα του χάρτη των άθλων του Ηρακλή στο Google Earth
Την περασμένη εβδομάδα, η τάξη μας πραγματοποίησε μια υπέροχη εκδρομή στο Μουσείο Λυχνοστάτης στη Χερσόνησο, όπου συμμετείχαμε στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Μάθε παιδί μου γράμματα…». Το θέμα του προγράμματος ήταν η σχολική ζωή στο πρώτο μισό του 20ού αιώνα.
Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης:
Εξερευνήσαμε το παλαιό σχολειό του μουσείου με τα ξύλινα θρανία, τον μαυροπίνακα και τα σχολικά αναγνωστικά της εποχής.
Παρακολουθήσαμε τον ρόλο του δασκάλου τότε, τις αντιξοότητες της εποχής αλλά και πώς τα παιδιά διαχειρίζονταν τον ελεύθερο χρόνο τους.
Συγκρίναμε τις ομοιότητες και τις διαφορές με τη σημερινή σχολική ζωή —μιλήσαμε για το πώς οι τεχνολογίες, οι συνθήκες και οι συνήθειες έχουν αλλάξει.
Τα παιδιά συμμετείχαν ενεργά σε δραστηριότητες όπου έπαιξαν με παλιά παιχνίδια, σχολικά σύνεργα και αναγνωστικά, φέρνοντας τη γνώση στο παρόν με παιγνιώδη τρόπο.
Η εμπειρία αυτή μας έδωσε μια ζωντανή εικόνα του πώς ήταν το σχολείο παλιά — όχι απλώς ως θεωρία, αλλά ως βιωματική ανακάλυψη. Φύγαμε όλοι ενθουσιασμένοι από το Μουσείο.
Εις το επανιδείν!
Αφού μελετήσετε το κεφάλαιο της γέννησης του Ηρακλή από την Ιστορία μας, δοκιμάστε να απαντήσετε στις ερωτήσεις του παιχνιδιού, κάνοντας κλικ εδώ. Το παιχνίδι θα παραμείνει ενεργό ως τις 12/11.
Στο πλαίσιο των Αγγλικών, αλλά και της πολυπολιτισμικότητας, στις 31 Οκτωβρίου πραγματοποιήθηκαν δράσεις εμπνευσμένες από το Halloween.
Φαφτήκαμε τρομακτικά ( ; ) φαντασματάκια, τυλιχτήκαμε σαν μούμιες, κάναμε αγώνες δρόμο σαν αραχνούλες, κυνηγηθήκαμε με... μαγικές σκούπες, είδαμε πειράματα από την ΣΤ, φτιάξαμε τους δικούς μας κολοκυθοχορευτές και, τέλος... σκαλίσαμε κολοκυθάκια!
Στο πλαίσιο του εορτασμού της 28ης Οκτωβρίου, η θεατρολόγος του σχολείου μας, κυρία Κλειώ Φραγκάκη, είχε την έμπνευση να ζωντανέψουμε διάσημες φωτογραφίες της Βούλας Παπαϊωάννου. Ο μουσικός μας, κύριος Γιώργος Πράτσιος, υποστήριξε τη μουσική πλαισίωση της γιορτής, διδάσκοντας τα τραγούδια που τραγούδησαν όλα τα παιδιά και παίζοντας αρμόνιο. Έτσι όμορφα τα τρία τμήματα της Γ' τάξης του σχολείου μας γιόρτασαν το ΟΧΙ στον φασισμό και τον ναζισμό και υπενθύμισαν ότι οφείλουμε να μείνουμε πιστοί στις διεκδικήσεις μας για παγκόσμια ειρήνη.
Εγκαινιάζουμε τις καταγραφές στο παρόν ιστολόγιο για το διδακτικό έτος 2025-26 με μια ανάρτηση αναφορά στις Δράσεις Ενεργού Πολίτη που αγαπώ πολύ. Εμπνευσμένη από τη δράση "Υποστηρίζουμε τα ζώα που μας υποστηρίζουν" είναι η πρώτη Δράση Ενεργού Πολίτη που θα υλοποιήσουμε φέτος.
Η συζήτηση ξεκίνησε τέλη Σεπτεμβρίου, στο πλαίσιο της Μελέτης Περιβάλλοντος, αφορμώντας από την ερώτηση: "Τα ζώα έχουν θέση στο σχολείο;".
Προχώρησα με την προβολή ενός ακόμα βίντεο, της μικρού μήκους ταινίας Pip.
Επανέλαβα την ερώτηση: Ένας τέτοιος σκύλος θα είχε θέση στο σχολείο; Στις αρνητικές απαντήσεις αυτή τη φορά ακούστηκε και κάποιο "ναι"...
Μάλιστα. Τότε, την επόμενη φορά, θα το πάω πιο κοντά στη δική τους καθημερινότητα, σκέφτηκα.
