Στον δρόμο της γραφής ν.2

 Θυμάστε αυτό το βιβλίο; Για να δούμε μερικά πράγματα πιο προσεκτικά...

• Την παλαιοληθική εποχή στην οποία αναφέρεται το βιβλίο, την εποχή των σπηλαίων δηλαδή, πώς επικοινωνούσαν οι άνθρωποι μεταξύ τους όταν δεν υπήρχε φυσική παρουσία;
• Πώς μεταδίδονταν τότε οι πληροφορίες και οι γνώσεις;
• Υπήρχε ακρίβεια στη διάχυση των πληροφοριών; Τι έγινε με την Τάφι και τον Ξένο; 
• Πώς μεταλαμπαδεύονταν οι πληροφορίες και οι γνώσεις στις επόμενες γενιές; Ήταν εύκολο; 

Έχω ακόμα μερικές ερωτήσεις... 

• Θυμάστε με ακρίβεια παραμύθια που σας έλεγαν οι παππούδες και οι γιαγιάδες σας; 
• Πώς μπορούμε να κρατήσουμε για πάντα αυτές τις μνήμες; Είναι εύκολο χωρίς τα σημερινά σύγχρονα τεχνολογικά μέσα; 
• Πώς μάθαμε εμείς, για παράδειγμα, τα παραμύθια του Άντερσεν; Ή πώς μάθαμε ακόμα πιο παλιά έπη όπως η Ιλιάδα και η Οδύσσεια; 
• Πώς γίνεται και ένα μουσικό κομμάτι παίζεται με ακριβώς τον ίδιο τρόπο σε δύο απομακρυσμένες περιοχές της Γης; 
   

Για να παίξουμε τώρα ένα παιχνίδι που όλοι γνωρίζουμε πολύ καλά...  Θα παίξουμε το σπασμένο τηλέφωνο! 

 

"Κυρία, να βάλουμε τη σειρά των παικτών με το "ρόδα είναι και γυρίζει";"

"Να βάλουμε. Πώς θα το παραμετροποιήσουμε;"

Και είπε όλες τις οδηγίες για την παραμετροποίηση του λογισμικού! 😁 

 Ξεκίνησα το παιχνίδι με τη φράση: "Η κυρία Μαρία από τον Ξερόκαμπο έφτιαξε λαδερό αρακά με πατάτες." και πολύ σύντομα η πληροφορία αλλοιώθηκε.

-Τι έγινε; Μεταφέρθηκε η πληροφορία ακριβώς όπως δόθηκε στην αρχή του παιχνιδιού; 

-Όχι, κυρία! Αμέσως ο πρώτος δεν θυμόταν καλά και το είπε αλλιώς... 

-Βλέπετε τι γίνεται τώρα; Αυτό για να θυμάστε, την επόμενη φορά που θα επιμένετε ότι έχετε δίκιο σε κάτι που ακούσατε ή ότι αδικηθήκατε από κάποιον άλλον, ότι είναι δύσκολο να κρατιούνται μονάχα προφορικά ολόκληρες και σωστές οι πληροφορίες. Φαντάζεστε τι θα γινόταν αν θέλαμε αυτή την πληροφορία να τη μεταφέρουμε εκτός της τάξης μας;... 

Στο τέλος του δίωρου εργαστηρίου ζήτησα αξιολόγηση ως εξής: "Αν σας φάνηκε ενδιαφέρον το σημερινό εργαστήριο θα μετακινηθείτε στον διάδρομο προς το μέρος μου. Αν δε σας φάνηκε ενδιαφέρον, θα μετακινηθείτε προς το πίσω μέρος της αίθουσας. Και αν σας φάνηκε μέτρια ενδιαφέρον, θα σταθείτε κάπου στη μέση. Για να σας δω...". Και είδα! 23 παιδιά μαζεμένα πάνω μου! 😉Καλά πήγε αυτό!

Για να δούμε και μερικά μυστικά της γλώσσας...