Καθώς πλησιάζουν οι καλοκαιρινές διακοπές, στην τάξη μας ανοίξαμε μια μεγάλη συζήτηση που ξεκίνησε με τα... πατουσάκια ενός τετράποδου φίλου! Στο πλαίσιο της δράσης Ενεργού Πολιτειότητας για τα αδέσποτα ζώα, αναρωτηθήκαμε:
-
Μπορώ να έχω το σκυλάκι μου μαζί μου στην παραλία;
-
Πότε επιτρέπεται και πότε όχι;
-
Τι πρέπει να τηρώ ως κηδεμόνας του;
-
Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα σε οργανωμένη και ελεύθερη παραλία;
-
Τι κινδύνους μπορεί να κρύβει το κολύμπι για το σκυλί αλλά και για τους υπόλοιπους λουόμενους;
Η συζήτηση ήταν έντονη και ενδιαφέρουσα. Τα παιδιά ανέλυσαν τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των πολιτών με ενσυναίσθηση και σοβαρότητα, δείχνοντας υπευθυνότητα και αγάπη για τα ζώα και τη φύση.
Στη συνέχεια, ο λόγος πέρασε στο νερό – και συγκεκριμένα στο καθαρό, πόσιμο νερό. Με αφορμή την ενότητα της Γλώσσας «Του κόσμου τα παιδιά», αναρωτηθήκαμε αν όλοι οι άνθρωποι έχουν πρόσβαση σε καθαρό νερό. Πού βρίσκουμε το δικό μας νερό στο Ηράκλειο; Πώς υδρευόταν η πόλη στο παρελθόν;
Ανατρέξαμε έτσι νοερά στην πρώτη δραστηριότητα τούτου του Εργαστηρίου, στην επίσκεψή μας στο Ιστορικό Μουσείο Κρήτης, τότε που γνωρίσαμε τις κρήνες της Κάντια και μάθαμε για τα υδραγωγεία και τη σημασία του νερού στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων του Ηρακλείου – παλιά και σήμερα.
Μια συζήτηση που ξεκίνησε με ένα σκυλάκι, κατέληξε σε πολύ σημαντικά ερωτήματα για το δικαίωμα όλων στο νερό, τη σχέση ανθρώπου-φύσης και τον ρόλο μας ως ενεργών πολιτών.